Hoe vaak we seks hebben zegt niets over het geluk van onze relatie

Seks is geweldig. Seks is leuk. Seks is belangrijk in een relatie. Hoe vaak het echter belangrijk is, moet iedereen voor zichzelf beslissen en niet voor sociale idealen. Of sinds wanneer zegt een cijfer iets over de kwaliteit van onze relatie?

Er is één ding dat we gemeen hebben met dolfijnen en bonobo-apen: we hebben geen seks uit instinctief gedrag, maar het maakt deel uit van sociale interactie. Seks is onderhevig aan een bewust besluitvormingsproces en drukt tederheid, genegenheid en liefde uit (althans in een relatie). Toch is er een groot verschil tussen ons en de bonobo's. Apen hoeven zich geen zorgen te maken over wekelijkse boodschappen, GEZ-herinneringen, projectvergoedingen of andere sociale verplichtingen. Steeds vaker leiden deze ertoe dat seks gewoon seks is en dus soms vergeten kan worden. Heel anders dan aan het begin van de relatie, toen we het altijd en overal "zoals de apen" deden. Geen rood licht bleef ongebruikt, de film werd zelden bekeken en het bed opgemaakt om te piepen totdat de buren zich lieten horen.

Na 12-14 maanden neemt het verlangen een beetje af en wordt de seks minder, sluipt het dagelijkse leven binnen en worden we comfortabeler.

Eigenlijk volkomen normaal, artikelen in vrouwenbladen, seksgidsen en statistieken zouden niet blijven proberen ons te vertellen hoe vaak wij Nederlanders door de bladen moeten snuffelen zodat we als een 'normaal' en 'gelukkig' stel passeren. De statistieken zeggen 1,5 keer per week. Dit bouwt niet alleen extreme druk op, maar is ook in tegenspraak met onze vrije manier van leven, waarin we normaal gesproken zelf bepalen wat we willen en hoe vaak. Maar met seks lijkt het anders te zijn. Hier laten we ons heel snel onzeker maken door een nummer dat uiteraard een grote indruk achterlaat en hardnekkig in het geheugen verankerd is.

Natuurlijk weten we dat het geen zin heeft om geluk en liefde afhankelijk te maken van een getal. Natuurlijk niet, maar net als bij sommige andere dingen streven we er soms om onverklaarbare redenen naar om een ​​geconstrueerde maatstaf te volgen. Een benchmark die gebaseerd is op een sociale mythe. En zo gebeurt het dat we ons ineens afvragen of alles wel goed zit in onze eigen relatie als je maar de oude in-out game drie, vier of misschien zelfs maar één keer per maand speelt. Klinkt niet vaak zo, en dat is het waarschijnlijk ook niet.

Maar moeten we hierdoor onze relatie in twijfel trekken?

Ja, misschien, maar misschien ook niet. Omdat we eigenlijk blij zijn met de manier waarop we als koppel leven en de redenen waarom mensen de laatste tijd alleen maar geknuffeld hebben, kunnen heel verschillend zijn. Stress op het werk, babyfoon, ziekte, langeafstandsrelaties of mannen en vrouwen hebben er simpelweg geen zin in. We proberen er vaak niet met vrienden over te praten uit angst om met de valse waarheid te worden geconfronteerd. "Er is iets mis in je relatie!" Omdat dit de mythe is die de media ons proberen over te brengen dat weinig seks een indicator is van een niet-functionerende relatie. Feit is dat we elke dag met veel dingen te maken hebben die steeds minder van ons eisen en we voelen ons niet waanzinnig sexy of geil zoals onze buren Lumpi de klok rond. Des te fijner is het om een ​​partner aan je zijde te hebben die dat niet van je verwacht, maar er voor je is. Staat aan uw zijde met woorden en daden. Ook dat is liefde en genegenheid, alleen zonder ejaculaat, maar met evenveel happy end.

Dus als je na het vijfde glas wijn je remmingen loslaat en met je beste vrienden praat, wordt al snel duidelijk dat er ergens anders meer geknuffeld wordt dan het constante gerammel in de doos. Elk stel heeft andere behoeften en leefomstandigheden en voelt soms meer, soms minder. Maar ze hebben allemaal één ding gemeen: ze voelen zich gelukkig en veilig in hun relaties.

• Zo is er de vriendin met een baby; “ Ons seksleven is veranderd sinds wij drieën , het is nu veel meer gepland, met afspraken. Spontaan is moeilijk. Net als de eerste weken na de bevalling. De slappe buik, gebarsten huid en perineum, melk lekt constant. Maar bijna niemand praat erover. Toch zijn we altijd dichtbij."
• Het echtpaar met de twee banen en de verschillende diensten; “We zijn meestal totaal uitgeput van het werk en verspillen dan absoluut geen aandacht aan seks. Ze hebben allebei uitgeslapen en zijn geil, dat gebeurt zelden. Vakanties zijn daar veel effectiever. Toch is er voor ons geen reden om aan onze relatie te twijfelen."
• Daar is de man met de depressie; “Voor mij is veiligheid zoveel belangrijker dan seks. Als je ziek bent, is seks een prioriteit. Er zijn andere dingen die een grotere rol lijken te spelen. Toch denk ik dat ik een heel seksueel persoon ben."
• En de goede vriend die gewoon geen zin heeft in seks; “Seks speelt gewoon geen rol in mijn dagelijks leven en in mijn hoofd. Ik voel geen plezier. Ik denk niet dat dat enig effect heeft op onze liefde, we praten er openlijk over en zijn gelukkig."

Liefde en veiligheid kunnen op verschillende manieren worden getoond en uitgewisseld en uiteindelijk is het enige dat telt hoe comfortabel we ons voelen bij onze partner. Voel je dus alsjeblieft niet onder druk en jaag een hypocriet ideaal na, dat bij velen past. Maar niet voor iedereen. Soms is het de liefdevolle kus op het voorhoofd, een knuffel van achteren terwijl we bij de wasbak staan ​​en onze tanden poetsen, of 's nachts staan ​​we op tot we bijna uit bed vallen. Nabijheid en genegenheid zijn er altijd, soms zichtbaar, soms nauwelijks merkbaar. En zo nu en dan in de vorm van seks. De absolute vorm van intimiteit. Maar alleen zo vaak als het goed en goed voelt. En alleen iedereen kan dat voor zichzelf beslissen.