Wat is een fetisj?

Fetisj - een woord dat we veel gebruiken in onze dagelijkse taal. Wie bijvoorbeeld graag veel schoenen koopt en vooral schoenenfetisjisme noemt. Een fetisj is veel meer dan een voorkeur voor een bepaald object. 

Wat betekent "fetisj" eigenlijk?

Het woord "fetisj" is afgeleid van het Latijnse werkwoord "facere" (maken) en het Portugese woord "feitico" (magie). Oorspronkelijk werden bepaalde objecten met zogenaamde "primitieve volkeren" als fetisj aangeduid, waaraan mensen magische krachten toeschreven. De Franse psycholoog Alfred Binet gebruikte de term voor het eerst in de 19e eeuw om seksuele fixaties op objecten te verklaren. Hij benadrukte dat fetisjisten niet alleen "dode voorwerpen" zouden willen, maar in individuele gevallen ook individuele lichaamsdelen zoals borsten, voeten of de navel.

Wat is een fetisj?

Fetisjisme zoals het vandaag de dag wordt begrepen, lijkt voor het eerst opgekomen in Europa in de 18e eeuw, om pas in de tweede helft van de 19e eeuw uit te kristalliseren als een onafhankelijk seksueel fenomeen. De meeste mensen associëren het woord “fetisj” met iets dat niet echt past bij het idee van “normaal”. Daarom werd fetisjisme lange tijd afgeschilderd als "pathologische perversie". Fetisjisme betekent echter niets anders dan plezier hebben met het eigen lichaam, met het lichaam van de ander, met het lichaam zelf.

Zelfs vandaag de dag wordt fetisjisme beschreven in de International Code of Diseases - het belangrijkste, wereldwijd erkende medische diagnostische classificatiesysteem dat is gepubliceerd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) - als "het gebruik van dode voorwerpen als prikkels voor seksuele opwinding of bevrediging" en als een "stoornis van seksuele voorkeur". Op seksueel gebied wordt het woord 'fetisj' tegenwoordig echter eerder opgevat als een object dat noodzakelijk is als onderdeel van de seksuele handeling om seksuele opwinding en bevrediging teweeg te brengen. Er wordt ook onderscheid gemaakt tussen passief fetisjisme en actief fetisjisme.

Fetisjisme is evenzeer de vreugde van het kijken naar een aantrekkelijke "verpakking" als het genot van "vermomming", dat wil zeggen van het dragen van deze "verpakking".

Deze voorkeur wordt twijfelachtig wanneer de fetisj dwangmatig wordt gebruikt om opwinding te voelen.

Welke fetisjen zijn er?

De beroemdste fetisjen

• Leerfetisj = de smaak van het materiaal komt voort uit een kenmerkende geur en optiek
• Schoenenfetisj = voorkeur voor hoge laarzen en over het algemeen hoge hakken
• Corset fetisj = vooral de vernauwing en strakheid van het korset is wat ik leuk vind
• Hand- of voetfetisj
• Kous- of ondergoedfetisj
• Materiaal fetish (hard en zacht) = inclusief leer, rubber en latex, satijn, bont, fluweel
• Uniform fetisjisme (belangrijke subcategorie van kledingfetisjisme)

Vrij ongebruikelijke fetisjen

• Brilfetisj (neiging in accessoiresmode), secretaresse
• Piercings (neiging in accessoiresmode)
• "Voorbeelde fetisj" = vaak een specifiek model in focus (bijvoorbeeld exemplaar van een bril of laarzen)
• negatieve fetisjen (= verlangen naar mensen met een handicap)
• Geldfetisj à dit zijn meestal mannen die geld betalen om vernederd te worden, meestal alleen via e-mail
  • sommigen gaan er zelfs schulden voor aan
  • wat is geschreven laat veel ruimte voor het idee van hoe het eigenlijk zou kunnen zijn
  • daarom is het vaak intensiever schriftelijk

Wat zijn de oorzaken van een fetisj?

De heersende opvatting is dat een fetisj teruggaat op een sleutelervaring in de vroege kinderjaren. Er wordt bijvoorbeeld aangenomen dat de aanleiding voor een luierfetisjisme een sterke liefdesberoving is of dat de ouders van de getroffenen hun kinderen op een te vroege leeftijd schoon hebben opgevoed. De kern van fetisjisme is altijd de verdediging tegen angst, bijvoorbeeld de angst om de penis te verliezen. Elk "willekeurig" object helpt deze angst te overwinnen en wordt zo het centrum van bevrediging. Soms is een fetisj echter ook het symptoom van een ander psychologisch probleem, bijvoorbeeld wanneer iemand grote moeite heeft met sociaal contact of niet in staat is een stabiel partnerschap aan te gaan. Als een getroffen persoon in psychotherapeutische behandeling gaat, wordt niet de fetisj behandeld, maar de relatiestoornis.

Kan fetisjisme worden behandeld?

Allereerst is het niet eens nodig om een ​​fetisj te behandelen. Psychotherapie is alleen nodig in het geval van echte psychologische stress of wanneer een fetisj seks met een levende partner volledig vervangt of het fetisjisme andere mensen schaadt. Bovendien is een fetisj nauwelijks te behandelen. Het is eerder een afdichting die iets bij elkaar houdt dat anders uit elkaar zou vallen en mogelijk tot nog ernstigere storingen zou leiden.

Is iemand die van iets extreems houdt al een fetisjist?

Alleen als hij afhankelijk is van dit object. Zonder zijn of haar magische object overspoelt de angst de fetisjist en kan hij of zij geen seks meer hebben. Een fetisj is genoeg voor een echte fetisjist, een ander is secundair of zelfs overbodig.

Identificatiemerk van de fetisjscène

BDSM Triskele

Het officiële BDSM- symbool is de triskele, een symbool in de vorm van drie radiaal symmetrische bogen, open spiralen, geneste driehoeken, knooppatronen, menselijke benen of andere drievoudige vormen. De "drie-eenheid" van de triskele symboliseert ook de drie soorten BDSM: B en D (bondage en discipline), D en S (dominantie en onderwerping / onderwerping) en S en M (sadisme en masochisme). Daarnaast vertegenwoordigt het de drie principes van de scene: veiligheid (veiligheid), gezondheid (sane), wederzijdse toestemming (consensual) (zie stopwoord en ook de drie rollen die een BDSMer kan aannemen: actief (tops), passief (bottoms) , en onbeslist (switchers).

De ring van de O

De "Ring der O" is een ring met een klein oogje die zich in de jaren '90 vestigde als symbool en identificatiemerk in de BDSM- en fetisjscene. Het doet denken aan een halsband met een ring of een (halve) handboei. De ring vindt zijn oorsprong in de erotische roman "Geschichte der O" van Pauline Réage, gepubliceerd in 1954. In Just Jaekins romanbewerking met dezelfde naam uit 1975 krijgt de hoofdpersoon, "de O", zo'n ring als teken van haar onderwerping. Meestal dragen doms (het maakt niet uit of ze mannelijk of vrouwelijk zijn) de ring aan de linkerhand en de subs aan de rechterkant. Switchers hangen hem vaak aan een ketting om de nek.

Go's en no-go's in fetisjmode

Geen twijfel mogelijk, de fetisjscene heeft zijn eigen regels. Er zijn echter een paar dingen waar je op moet letten als het om mode gaat. Als je rondkijkt in een fetisjclub, zul je zien dat een echte dominatrix nooit een halsband met een O-ring draagt. Dit sieraad is alleen gereserveerd voor slaven. In het algemeen mag de kathedraal niets dragen dat de bewegingsvrijheid zou kunnen beperken. Een zweep of een peddel daarentegen hoort niet in de handen van slaven. Trouw aan het motto "Wat mag is wat je leuk vindt en wat leuk is!" Mannen mogen natuurlijk ook dameskleding dragen.